تنگی کانال نخاع چیست و چگونه درمان می‌شود؟

تنگی کانال نخاع، یا به اختصار «تنگی نخاعی»، وضعیتی است که در آن کانال نخاعی تنگ شده و فضای موجود برای نخاع و ریشه‌های عصبی کاهش می‌یابد. این تنگی می‌تواند منجر به فشردگی اعصاب و ایجاد علائم متعددی شود. در این مقاله به بررسی علل، علائم و روش‌های درمان تنگی کانال نخاع می‌پردازیم.

‌

علل تنگی کانال نخاع

‌تنگی کانال نخاع معمولا ناشی از عوامل زیر است:

• ‌آرتروز: یکی از شایع‌ترین علل تنگی کانال نخاع، آرتروز یا همان استئوآرتریت است که موجب تغییرات استخوانی و تشکیل زوائد استخوانی در ستون فقرات می‌شود.
• دیسک‌های بین مهره‌ای: با افزایش سن، دیسک‌های بین مهره‌ای می‌توانند تحلیل رفته و صاف شوند، که این موضوع منجر به کاهش فضای بین مهره‌ها و تنگی کانال نخاع می‌شود.
• ضربات و آسیب‌ها: آسیب‌های فیزیکی به ستون فقرات می‌توانند باعث تغییر در ساختار آن و تنگی کانال نخاع شوند.
• تومور‌ها: وجود تومور در ستون فقرات می‌تواند باعث فشردگی کانال نخاعی شود.
• بیماری‌های ژنتیکی: برخی بیماری‌های ژنتیکی می‌توانند منجر به ناهنجاری‌های استخوانی و تنگی کانال نخاع شوند.

علائم تنگی کانال نخاع

‌علائم تنگی کانال نخاع بسته به محل و شدت تنگی می‌تواند متفاوت باشد، اما شایع‌ترین علائم عبارتند از:

• ‌درد کمر و گردن: که می‌تواند به پا‌ها و بازو‌ها نیز انتشار یابد.
• بی‌حسی و ضعف: معمولا در دست‌ها، بازو‌ها، پا‌ها و حتی انگشتان احساس می‌شود.
• اختلال در تعادل: که ممکن است موجب سقوط و مشکلات حرکتی شود.
• درد عصبی: که به‌صورت تیر کشیدن یا سوزش در نواحی مختلف بدن بروز می‌کند.

روش‌های تشخیص

‌تشخیص تنگی کانال نخاع از طریق بررسی تاریخچه پزشکی بیمار، معاینه فیزیکی و استفاده از روش‌های تصویربرداری انجام می‌شود. معمول‌ترین روش‌های تصویربرداری شامل:

• ‌اشعه ایکس (X-ray): برای مشاهده تغییرات استخوانی.
• ام‌آرآی (MRI): برای بررسی دقیق‌تر ساختار‌های نرم مانند دیسک‌ها و اعصاب.
• سی‌تی اسکن (CT Scan): برای تصاویر سه‌بعدی دقیق از ستون فقرات.

روش‌های درمان

‌درمان تنگی کانال نخاع به‌شدت و محل تنگی، سن و وضعیت کلی بیمار بستگی دارد. درمان‌ها به دو دسته غیرجراحی و جراحی تقسیم می‌شوند.

‌درمان‌های غیرجراحی:

• ‌دارو‌ها: استفاده از دارو‌های ضدالتهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) برای کاهش درد و التهاب.
• فیزیوتراپی: تمرینات خاص و ماساژ درمانی می‌تواند به تقویت عضلات و کاهش فشار روی نخاع کمک کند.
• تزریقات: تزریق استروئید‌ها به ناحیه تنگی می‌تواند به کاهش التهاب و درد کمک کند.

درمان‌های جراحی:

‌در صورتی که درمان‌های غیرجراحی موثر نباشند و یا علائم بسیار شدید باشند، ممکن است جراحی ضروری باشد. انواع جراحی‌ها شامل:

• ‌لامینکتومی: برداشتن بخشی از مهره‌ها برای افزایش فضای کانال نخاعی.
• فورامینوتومی: برداشتن بخشی از استخوان یا بافت برای کاهش فشار بر عصب‌ها.
• فیوژن ستون فقرات: ترکیب دو یا چند مهره برای استحکام بخشیدن به ستون فقرات و کاهش حرکت غیرطبیعی.

پیشگیری

‌برای پیشگیری از تنگی کانال نخاع، حفظ یک سبک زندگی سالم و فعال، انجام تمرینات ورزشی منظم، حفظ وزن مناسب و پرهیز از صدمات فیزیکی به ستون فقرات توصیه می‌شود.

‌

سخن پایانی

‌تنگی کانال نخاع یک وضعیت جدی و تاثیرگذار بر کیفیت زندگی است که نیاز به تشخیص دقیق و درمان مناسب دارد. با توجه به مشاوره با  دکتر مغز و اعصاب خوب و انتخاب روش‌های درمانی مناسب، می‌توان علائم این بیماری را مدیریت و کنترل کرد و کیفیت زندگی بیمار را بهبود بخشید.